Choroby przenoszone drogą płciową

Sposób zakażenia
Zakażenia przekazywane są podczas stosuneku płciowego i kontaktów seksualnych oralnych i analnych, przez krew, ślinę, nasienie i wydzielinę pochwową. Niewiele zakażeń występuje w następstwie kontaktów tylko i wyłącznie cielesnych.

Jak się chronić przed chorobami przenoszonymi drogą płciową
Najlepszą metodą ochrony się przed chorobami przenoszonymi droga płciową jest każdorazowe używanie nowej prezerwatywy. Ważne jest, aby po stosunku sperma pozostała w prezerwatywie.
Czasem jednak zdarza się, ze prezerwatywa pęka, lub partner nie chce jej używać. Zakażenie może też być skutkiem gwałtu.

Symptomy zakażenia chorobą przenoszoną drogą płciową
Chorobom tym nie zawsze towarzyszą rozpoznawalne symptomy. Dlatego też osoby zakażone, nie wiedząc o tym, są przenosicielami choroby na innych.
Symptomy wskazujące na chorobę:
• obfita lub nienormalna wydzielina pochwowa,
• ból przy oddawaniu moczu lub ciągle oddawanie moczu w małych ilościach,
• świąd, pieczenie i tkliwość pochwy i sromu,
• ból w czasie stosunku płciowego,
• niewytłumaczalne krwawienia między miesiączkami, lub krwawienie podczas stosunku,
• bóle brzucha i gorączka,
• krostki i wyrośla brodawkowe na narządach płciowych, wargach sromowych, wokół odbytu i ust,
• ból gardła po seksie oralnym.

Gdy myślisz, że się zaraziłaś
Kiedyś mówiono, że schorzenia intymne są wstydliwe. Dziś żenujące jest, gdy o zauważonych objawach nie powie się lekarzowi. Dlatego nie wahaj się pójść na badanie. Choroby te nie wyleczą się same. Ważne jest:
• badanie i leczenie twego partnera (partnerów), aby choroba nie wróciła znów do ciebie, lub nie przeniosła się na innych;
• zbadanie, czy nie jesteś zarażona innymi chorobami, tak jak np. HIV/AIDS. Warto porozmawiać z lekarzem o rodzaju testu na AIDS (hodowla czy badania krwi),
• przemyśl jak uniknąć nowego zakażenia. Łatwiej powiedzieć ‘bezpieczny sex’’ niz go wyegzekwować. Będąc kobieta, musisz często wynegocjować używanie prezerwatyw i ‘’bezpieczny sex’’. Nie zawsze jest to takie łatwe.

Chlamydioza
Chlamydioza jest bakterią osiedlającą się w wydzielinie śluzowej w obrębie narządów płciowych, ale może i zaatakować odbytnicę, gardło i oczy. Częsty jest przebieg bezobjawowy.
U kobiet chlamydioza objawia się obfitymi upławami, bólem przy oddawaniu moczu, bólem brzucha i krwawieniem miedzy miesiączkowym. Ciężkim powikłaniem może być zapalenie jajowodów co może w konsekwencji prowadzić do bezpłodności.
U mężczyzn chlamydioza objawia się nasilonym pieczeniem cewki moczowej i wodnistym wyciekiem z penisa, a dodatkowo często moczem.Chlamydioza jest standardowo leczona antybiotykami.

Rzeżączka
Rzeżączka jest podobnie jak chlamydioza infekcją błon śluzowych. Występuje ona jednak o wiele rzadziej niż chlamydioza. Osoba zakażona odczuwa swędzenie i pieczenie cewki moczowej, często oddaje mocz. Nieco później z ujścia cewki zaczyna wyciekać gęsta ropna wydzielina. Jest brązowo żółta i nieprzyjemnie pachnie. Ujście cewki robi się czerwone i obrzęknięte. U kobiet powikłaniem może być zapalenie jajowodów. Leczenie antybiotykami jest możliwe. Stosuje się leczenie antybiotykami.

Kłykciny
Kłykciny powstają wskutek działania wirusa HPV. Przenoszą się podczas stosunków płciowych. Zmiany w okolicach narządów płciowych stają się widoczne zwykle w ciągu 1-3 miesięcy po zakażeniu. Wyrośla brodawkowe skóry o powierzchni kalafiorowatej umiejscowione głównie na narządach płciowych są chorobą stosunkowo powchrzechną, którą można, ale nie jest łatwo się zarazić. Brodawki mają tendencję do rozsiewania się. U mężczyzn obrastają napletek, ujście cewki moczowej, trzon penisa i odbyt. U kobiet występują na wargach sromowych i wokół odbytu. Kłykciny jako takie nie są zbyt niebezpieczne i można je łatwo usunąć elektrokoagulacją, środkiami chemicznymi powodującymi złuszczanie się narośli lub środkami farmakologicznymi.

Rzęsistek pochwowy
Rzęsistki to organizmy jednokomórkowe ( tzw. pierwotniaki) poruszające się za pomocą rząsek. Są one przekazywane drogą płciową i rozmnażają się w środowisku kwaśnym. Są przenoszone także w stosunkach lezbijskich. Objawy są najpierw znikome i czasem dopiero po roku widoczne. Pierwsze objawy to swędzenie i stan zapalny pochwy oraz sromu, pieczenie przy oddawaniu moczu, żółtawe, pieniste upławy o nieprzyjemnej woni. Chociaż u mężczyzn bardzo często nie występują żadne dolegliwości lub tylko niewielkie, muszą się i oni poddać się równoczesnemu leczeniu. Standardowe leczenie to kuracja 4 pigułkami metronidazolu.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B
Wirusowe zapalenie wątroby typu B jest chorobą bardzo zakaźną i łatwą do przenoszenia na inne osoby. Wirus znajduje sie w krwi, nasieniu, moczu i wydzielinie pochwowej. Wirusem można się zarazić przez kontakty seksualne, kontakt z krwią (wspólne używanie szczoteczki do zębów, golarek, nożyczek do paznokci, igieł np. do narkotykow). Kobieta ciężarna może przy porodzie zarazić wirusem swe dziecko. Dwie trzecie osób zarażonych wirusem nie ma o tym pojęcia. Bardzo często przebieg jest bowiem bezobjawowy. Jedna trzecia osob po 2-6 miesiacach od zakażenia zaczyna mieć nudności i objawy zmęczenia, bólu brzucha, swędzenia i żółtaczki. Mocz jest wtedy ciemny, a kał jasny.Takie zapalenie wątroby oraz sam wirus można wykryć badaniem krwi. Nie ma jednak skutecznej terapii na wirusowe zapalenie wątroby. Choroba musi sama przejść.

Opryszczka
Opryszczka jest wirusem. Ma ona dwie formy. Pierwszy typ opryszczki to bąbelki na wargach, tzw. "zimno" na ustach i wokół nich. Drugim typem opryszczki jest zakażenie na narządach płciowych, widoczne zmiany przypominające "zimno".
Na początku kobieta odczuwa swędzenie warg sromowych dużych, a mężczyzna - trzonu prącia. Po 24 godzinach w miejscu swędzenia można dostrzec małe, czerwone krostki, które zmieniają się w pecherzyki wypełnione przezroczystym płynem. Gdy pękną, w ciągu paru dni tworzą się strupki, które goją się po 7-15 dniach. Osoba zarażona nie pozbywa się wirusa do końca życia. Na szczęście jego powtórny atak nie zawsze kończy się chorobą. Leczenie nie jest konieczne, choć podaje się doustnie acyclovir, który już po kilku dniach łagodzi objawy.

Kiła
Jest chorobą zakaźną wywoływaną przez krętka bladego, który poprzez układ krwionośny atakuje cały organizm. Może być wrodzona, można się też jej nabawić przez kontakty seksualne. W 3 tygodnie po zarażeniu się, w okolicach narządów płciowych ( ale też na wargach i na języku) pojawiają się niewielkie czerwone krostki, które wysychają i odpadają, odsłaniając oworzodzenie. Rana goi się sama i znika. Ale nie oznacza to cofnięcia się choroby. Po 6 tygodniach od zakażenia wysypka może pojawić się na całym ciele. Towarzyszy jej obrzmienie węzłów chłonnych. Niekiedy chory czuje się tak, jakby miał grypę. Także te symptomy mijają samoistnie. Stadium trzecie objawia się zapaleniem stawów, a potem zaburzeniami czynności serca i mózgu. We wszystkich stadiach leczy się penicyliną. Jednak choroba ta występuje rzadko. Mężczyźni choruja na nią częściej niż kobiety

HIV/AIDS
AIDS ( Acquired Immune Deficiency Syndrome ) - jest chorobą wywoływaną przez wirus HIV. Wirus żyje w płynach ciała ludzkiego - krwi, spermie, czasem w ślinie. Niszczy on komórki krwi zwane limfocytami, odpowiedzialne za ochronę ustroju przed chorobami. Dlatego chorobę tą nazywa się "zespołem nabytego upośledzenia odporności". Pierwsze symptomy zakażenia przypominają grypę. Potem może nastąpić trwający lata okres utajenia, podczas, którego objawy nie występują, ale system imunnologiczny wciąż zmaga się z wirusem. Być zarażonym znaczy tyle, że wirus HIV przeniknął do organizmu i rozprzestrzenił się. O tym czy dana osoba zachoruje na AIDS, w dużej mierze decyduje stan układu odpornościowego oragnizmu w momencie zarażenia wirusem. Nie zarazimy się natomiast, gdy choremu na AIDS podamy rękę, pocałujemy go w policzek, wypijemy herbatę z jego szklanki czy skorzystamy ze wspólnej toalety. AIDS nie jest chorobą, którą można się zarazić przez zwykły kontakt towarzyski z nosicielem wirusa HIV. Wirus musi być wprowadzony do organizmu przez otwartą ranę skóry lub błonę śluzową wyścielającą odbyt, pochwę lub usta. Odbyt jest miejscem szczególnie wrażliwym, ponieważ wyścielająca go błona śluzowa jest bardzo cienka i delikatna, a zatem stosunek analny niesie z sobą większe niebezpieczeństwo zarażenia się AIDS niż inne formy aktywności seksulanej. Większość lekarzy jest zdania, że istnieje tylko niewielka możliwość zarażenia się AIDS podczas jednorazowego kontaktu płciowego z osobą chorą lub nosicielem. Zazwyczaj zakażenie następuje w przypadku kilkakrotnych stosunków seksulanych z osobą lub osobami zarażonymi. Obecnie choroba ta jest nieuleczalna, choć leczenie środkami farmakologicznymi opóźnia rozwój choroby.

Wszy łonowe
Wszy łonowe to małe wszy gnieżdżące się na wszystkich owłosionych częściach ciała, z wyjątkiem włosów głowy. W dwa tygodnie po kontakcie seksualnym z osobą zainfekowaną wszami, osoba zakażona odczuwa silne swędzenie. Wszy łonowe gnieżdżą się głównie we włosach łonowych, ale można je też znalezć pod pachami, na owłosinej klatce piersiowej, a czasem nawet w brwiach. Łatwo jest się ich pozbyć. Należy uprać ubranie i bieliznę pościelową w przynajmniej 60 C, a poduszki i materace dobrze przewietrzyć.